Siguro nga ganun kita kamahal.. 

Siguro nga ganun kita kamahal,
Yung tipong kahit hindi tama
pinilit ko maging tama.

Siguro nga ganun kita kamahal
Yung tipong kahit nagmumukha akong tanga sa iyong harapan 
pinilit ko parin ang sarili ko sa iyo
dahil ang tanging nais ay bumalik ka lamang.

Siguro nga ganun kita kamahal
na kaya kong kalimutan
ang sarili ko para sayo.
Yung tipong umiiyak ako gabi-gabi
dahil umaasa ako isang araw
na sasabihing mong mahal mo ako.
Yung tipong hindi ako makakain
kasi lagi kong iniisip at natutulala bigla.
At sasabihin ang katagang.
"Kamusta na kaya siya? Kumain na ba siya? Masaya ba siya?"

Siguro nga ganun kita kamahal
na kaya kong gawin lahat para sa iyo.
Pero Mahal,
itatanong ko lang sayo
ganun mo rin ba ako kamahal?
Alam kong ayaw mo na
at sinabi na pakawalan na kita.
Pero mahal,
alam mo bang masakit parin
dahil ang mga katagang mahal na mahal kita
ang katagang aking pinanghawakan at hindi malilimutan,
pero mahal,
ang pinakamasakit sa lahat
ang katagang iyon, ay iyo ng kinalimutan.

Ilang linggo,
ilang buwan na ang nakalipas
pero mahal,
Ang puso ko, ikaw pa rin ang nais.
Siguro nga mahal ganun kita kamahal
kasi itong puso ko na ilang buwan kang hindi nakita
bigla na lamang tumibok nang muli kang nakita.

Pero mahal,
ganun nga siguro kita kamahal,
nahahayaan ko ang sarili ko
na makita ka mula sa malayo
na masaya kaysa pilitin pa ang aking sarili  sayo
na alam ko ang katagang iyong paulit-ulit na sasabihin ay 
"tama na" at "ayoko na."

kaya siguro nga, ganun kita ka mahal
na mas pinili ko ang iyong kaligayahan
kaysa sa pansarili kong kaligayahan.
Siguro nga ganun kita kamahal.

Babe? Mahal na mahal kita
pero ganun nga siguro kita kamahal
na pipilitin ko kalimutan at palayain ka
dahil alam ko ito ang magiging dahilan upang maging masaya ka.

Ms. RAR.